-
1 opertus
[st1]1 [-] ŏpertus, a, um: part. passé de operio. - [abcl][b]a - couvert, caché; dissimulé, secret. - [abcl]b - accablé de, chargé de. - [abcl]c - clos, fermé.[/b] - operto capite esse, Cic.: avoir la tête couverte. - infamiā opertus, Tac.: couvert d'infamie. - opertum, i, n.: - [abcl]a - lieu retiré, lieu fermé (aux profanes), sanctuaire. - [abcl]b - secret, mystère. - in operto esse, Cic.: se tenir caché, ne pas paraître en public. - operta telluris, Virg.: les entrailles de la terre. - Apollinis operta, Cic.: les oracles obscurs d'Apollon. - opertum bonae deae, Cic.: lieu retiré, réservé aux mystères de la Bonne Déesse. [st1]2 [-] ŏpertŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de couvrir. - [abcl]b - voile.[/b]* * *[st1]1 [-] ŏpertus, a, um: part. passé de operio. - [abcl][b]a - couvert, caché; dissimulé, secret. - [abcl]b - accablé de, chargé de. - [abcl]c - clos, fermé.[/b] - operto capite esse, Cic.: avoir la tête couverte. - infamiā opertus, Tac.: couvert d'infamie. - opertum, i, n.: - [abcl]a - lieu retiré, lieu fermé (aux profanes), sanctuaire. - [abcl]b - secret, mystère. - in operto esse, Cic.: se tenir caché, ne pas paraître en public. - operta telluris, Virg.: les entrailles de la terre. - Apollinis operta, Cic.: les oracles obscurs d'Apollon. - opertum bonae deae, Cic.: lieu retiré, réservé aux mystères de la Bonne Déesse. [st1]2 [-] ŏpertŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de couvrir. - [abcl]b - voile.[/b]* * *Opertus, Particip. vt Montes operti arbore. Ouid. Couverts.\Operti praeda. Plin. iunior. Couverts et chargez.\Vt capite operto sit. Cic. Qu'il ait la teste couverte.\Opertis oculis aliquid facere. Seneca. Ses yeulx cloz et fermez.\In operto esse. Cic. Estre à couvert, Estre enfermé en sa maison, et ne hanter point. -
2 ehrlos
ehrlos, infamis (von Pers. u. Dingen). – infamiā opertus (v. Pers.). – famosus (berüchtigt). – intestabilis (seiner Vorrechte als Bürger verlustig geworden). – jmd. für e. erklären, alqm infamiā notare: e. werden, infamem esse coepisse: e. sein, auch infamiā notatum esse, infamiā laborare. – Ehrlosigkeit, infamia.
-
3 operio
ŏpĕrĭo, ŭi, ertum, 4 (archaic fut. operibo: ego operibo caput, Pompon. ap. Non. 507, 33; imperf. operibat, Prop. 4, 12, 35), v. a. [pario, whence the opp. aperio, to uncover; cf. paro], to cover, cover over any thing (class.; syn.: tego, velo, induo).I.Lit.A.Operire capita, Plaut. Poen. 3, 4, 34; cf.:B.capite operto esse,
Cic. Sen. 10, 34:operiri umerum cum toto jugulo,
Quint. 11, 3, 141; id. praef. § 24.—Esp., of clothing:aeger multā veste operiendus est,
Cels. 3, 7 fin.; so in Vulg. Isa. 58, 7; id. Ezech. 18, 7 et saep.:fons fluctu totus operiretur, nisi,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118:summas amphoras auro et argento,
Nep. Hann. 9, 3:mons nubibus,
Ov. P. 4, 5, 5:(rhombos) quos operit glacies Maeotica,
Juv. 4, 42.—Comically: aliquem loris, to cover over, i. e. to lash soundly, Ter. Ad. 2, 1, 28:reliquias malae pugnae,
i. e. to bury, Tac. A. 15, 28:operiet eos formido,
Vulg. Ezech. 7, 18; id. Jer. 3, 25.—Transf., to shut, close (syn.:II.claudo, praecludo, obsero): fores,
Plaut. Men. 2, 3, 1:ostium,
Ter. Heaut. 5, 1, 33:iste opertā lecticā latus est,
Cic. Phil. 2, 41, 106: oculos, to shut, close (opp. patefacere), Plin. 11, 37, 55, § 150; cf.:opertos compressosve (oculos),
Quint. 11, 2, 76.—Trop.1.To hide, conceal, keep from observation, dissemble:2.quo pacto hoc operiam?
Ter. Hec. 4, 4, 6 Bentl. (al. aperiam):non in oratione operiendā sunt quaedam,
Quint. 2, 13, 12:quotiens dictu deformia operit,
id. 8, 6, 59; cf. id. 5, 12, 18:luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:domestica mala tristitia,
Tac. A. 3, 18.—To overwhelm, burden, [p. 1268] as with shame, etc. (only in part. perf. pass.):3.contumeliis opertus,
loaded, overwhelmed, Cic. Verr. 2, 4, 50, § 111; cf.:judicia operta dedecore et infamiā,
id. Clu. 22, 61:infamiā,
Tac. H. 3, 69.—Of sin, to atone for, cover, cause to be forgotten (eccl. Lat.):qui converti fecerit peccatorem, operiet multitudinem peccatorum,
Vulg. Jac. 5, 20; id. 1 Pet. 4, 8.— ŏpertus, a, um, P. a., hidden, concealed (class.):operta quae fuere, aperta sunt,
Plaut. Capt. 3, 3, 9:res,
Cic. Fin. 2, 2, 5:operta bella,
Verg. G. 1, 465:cineres,
Hor. C. 2, 8, 9:hamum,
id. S. 1, 16, 50.—As subst.: ŏpertum, i, n., a secret place or thing, a secret; an ambiguous answer, dark oracle, etc.:Apollinis operta,
the dark, ambiguous oracles, Cic. Div. 1, 50, 115:telluris operta subire,
the depths, Verg. A. 6, 140: opertum Bonae Deae, the secret place or secret service, Cic. Par. 4, 2, 32:litterarum,
a secret, Gell. 17, 9, 22.— Adv.: ŏpertē, covertly, figuratively (post-class.):operte et symbolice,
Gell. 4, 11, 10. -
4 operio
operio, peruī, pertum, īre ( aus *op-verio; vgl. aperio), I) überdecken, zudecken, bedecken, A) eig. u. übtr.: 1) im allg.: a) eig.: summas amphoras auro, Nep.: limina sertis, Lucr.: fronde casam, Tibull.: brachia plumis, Ov.: classem primo impetu ingenti lapidum saxorumque nimbo, Liv. – v. Lebl., mons opertus nubibus, Ov.: umbris nox operit terras, umhüllt, Verg. – b) übtr.: alqm loris usque ad necem = mit Schlägen zudecken, Ter. adelph. 182. – 2) insbes.: a) mit dem Gewande (bes. mit der Toga) zudecken, verhüllen, caput, Plaut. u. Petron.: (u. so capite operto esse, Cic.): caput pallio, Petron.: alqm paludamento, Tac.: alqm veste multā, Cels., veste multā gravique, Tac.: opertus tunicā, Prop. – b) mit Erde bedecken, begraben, reliquias malae pugnae, Tac. ann. 15, 28. – B) bild.: 1) mit Schande usw. bedecken, beladen, nur im Partic.: iudicia operta dedecore, Cic.: opertus infamiā, Tac. – 2) verbergen, verhehlen, luctum, Plin. ep.: res opertae, Cic. u. Curt. – II) zumachen, verschließen, tantum operire soles aut aperire domum, Catull.: ostium, Ter.: lecticam, Cic.: opertis valvis, Cic.: oculos, die (eigenen) A., Petron.: oculos alcis, eines Gestorbenen, Sen. rhet.: u. so morientibus operire oculos rursusque in rogo patefacere, Plin. – / Synkop. Imperf. operibat, Prop. 3, 13, 35: operibantur, Varro LL. 5, 167. – Archaist. Fut. operibo, Pompon. com. 147.
-
5 operio
operio, peruī, pertum, īre ( aus *op-verio; vgl. aperio), I) überdecken, zudecken, bedecken, A) eig. u. übtr.: 1) im allg.: a) eig.: summas amphoras auro, Nep.: limina sertis, Lucr.: fronde casam, Tibull.: brachia plumis, Ov.: classem primo impetu ingenti lapidum saxorumque nimbo, Liv. – v. Lebl., mons opertus nubibus, Ov.: umbris nox operit terras, umhüllt, Verg. – b) übtr.: alqm loris usque ad necem = mit Schlägen zudecken, Ter. adelph. 182. – 2) insbes.: a) mit dem Gewande (bes. mit der Toga) zudecken, verhüllen, caput, Plaut. u. Petron.: (u. so capite operto esse, Cic.): caput pallio, Petron.: alqm paludamento, Tac.: alqm veste multā, Cels., veste multā gravique, Tac.: opertus tunicā, Prop. – b) mit Erde bedecken, begraben, reliquias malae pugnae, Tac. ann. 15, 28. – B) bild.: 1) mit Schande usw. bedecken, beladen, nur im Partic.: iudicia operta dedecore, Cic.: opertus infamiā, Tac. – 2) verbergen, verhehlen, luctum, Plin. ep.: res opertae, Cic. u. Curt. – II) zumachen, verschließen, tantum operire soles aut aperire domum, Catull.: ostium, Ter.: lecticam, Cic.: opertis valvis, Cic.: oculos, die (eigenen) A., Petron.: oculos alcis, eines Gestorbenen, Sen. rhet.: u. so morientibus operire oculos rursusque in rogo patefacere, Plin. – ⇒ Synkop. Imperf. operibat, Prop. 3, 13, 35: operibantur, Varro LL. 5, 167. – Archaist. Fut. operi-————bo, Pompon. com. 147. -
6 operio
peruī, pertum, īre [одного корня с aperio ]1) покрывать ( amphoras auro Nep)aliquem loris usque ad necem o. Ter — засечь кого-л. до смерти2) окутывать (caput pallio Pt; mons opertus nubibus O; umentibus umbris nox opĕrit terras V, Pt)3) хоронить ( reliquias pugnae T)4) закрывать (oculos alicujus Sen; ostium Ter)opertis oculis погов. Pt — с закрытыми глазами, т. е. не взирая ни на что6) скрывать, таить в себе ( luctum PJ) -
7 bedecken
[341] bedecken, tegere (im allg., auch übtr., z. B. consilium silentio). – contegere. obtegere. integere. protegere (überdecken, mit einer Decke versehen, um das Bedeckte zu schützen). – velare (verhüllen, verschleiern). – operire. adoperire. cooperire (zudecken, um das Bedeckte unsichtbar zu machen). – consternere (eine Decke von Holz, Stein etc. über etwas hinlegen: u. bildl., z. B. maria classibus, amnem navigiis). – complere (mit etwas vollschütten, über und über bestreuen, z. B. alqm coronis et floribus). – obruere (über- od. zuschütten, z. B. se arenā). – vestire. convestire (bekleiden, Menschen; übtr. auch Dinge, z. B. sepulcrum vepribus vestitum: u. hedera omnia convestit). – saepire et munire (zugleich zum Schutz mit etwas bekleiden, z. B. natura ocu los membranis saepsit et munivit). – sich od. das Haupt b., caput tegere; caput velare (dah. mit bedecktem Haupte, capite velato); caput operire, adoperire (zudecken, namentlich mit der Toga bei schlechter Witterung, da die Alten gew. keine Kopfbedeckung trugen; dah. mit bedecktem Haupte, capite operto od. adoperto). – eine bedeckte Grube, fossa caeca: mit Staub bedeckt, pulvere sparsus: mit Kot bedeckt, caeno oblĭtus: mit Wunden bedeckt, vulneribus onustus od. obrŭtus: eine mit Narben bedeckte Brust, pectus insigne cicatricibus bello acceptis: mit Ruhm bedeckt, gloriosus; gloriā circumfluens: mit Schimpf u. Schande, infamiā et dedecore opertus.
-
8 probrosus
A.Of persons:B.vitā probrosus, et opertus infamiā,
Tac. A. 3, 68:feminae,
Suet. Dom. 8:sordidissimus, et probrosissimus,
Claud. Mamert. Grat. Act. ad Jul. 19.—Of things:crimen,
Cic. Font. 12, 37:o magna Carthago, probrosis Altior Italiae ruinis!
Hor. C. 3, 5, 39:natura,
Suet. Calig. 11:carmina,
lampoons, Tac. A. 14, 48:sermones,
abusive discourses, id. ib. 2, 50:probrosae mollitiei homo,
Plin. 28, 8, 27, § 106:compellationes,
Gell. 1, 5, 2.— Adv.: prŏbrōsē, [p. 1450] disgracefully, infamously (postAug.):probrose leno illam prostituit,
Sen. Contr. 1, 2:obicere,
Gell. 17, 21, 31.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский